Archives

Vademecum gubinianina cz. 38

Klub Sportowy „Sparta”

Zespół drugoligowej Sparty Gubin w 2016 roku, w strojach z logo „Tekra”

Pierwsze adnotacja wiążące się z nazwą „Sparta” pochodzą z roku 1950 i dotyczą klubu piłkarskiego, którego pełna nazwa to „Sparta – Spójnia”. Od 1954 roku nazwa zmieniła się na jednoczłonową – „Sparta” i skupiała najlepszych piłkarzy nożnych w województwie. W roku 1957 KS „Sparta” przeorganizował się w Cywilno-Wojskowy Klub Sportowy „Polonia” i tu o „Sparcie” wszelkie ślady zaniknęły.

W 1976 roku powstał Szkolny Klub Sportowy przy Zespole Szkół Zawodowych. Opiekunem wówczas był Wojciech Jans. W latach 80. z piłkarkami ręcznymi pracowali także Mirosława i Andrzej Gornow, Barbara Steuer, Ireneusz Szmit ówczesne zespoły kobiece piłki ręcznej uczestniczyły pod nazwą klubu „Carina” Od jesieni 1988 SKS przy ZSZ ukierunkował się tylko na szkolenie w zakresie piłki ręcznej dziewcząt i chłopców oraz lekkoatletyki, a szkoleniem młodzieży zajęli się Ewa i Kazimierz Barłogowie, którzy w tymże roku rozpoczęli pracę w tej szkole. Jesienią 1988 roku w wyniku konkursu wewnątrzszkolnego przyjęto nazwę SKS SPARTA przy ZSZ.

Przełom jakościowo-organizacyjny w gubińskim handballu nastąpił w kwietniu 1993 roku, kiedy to powołano do życia jednosekcyjne Gubińskie Towarzystwo Sportowe „Sparta”. Inicjatorami projektu było małżeństwo Ewa i Kazimierz Barłóg wraz z pracownikami ZSZ oraz rodzicami trenujących zawodniczek. W okresie 25 lat istnienia „Sparty” zaszły dwie zmiany w nazwie: do Gubińskiego Towarzystwa Sportowego (od 1993 r.) dołożony został wyraz „Ludowe (GLTS – od roku 2001), w roku 2005 wymieniono „Ludowe” na „Międzyszkolne” (GMTS), Było to spowodowane sposobem finansowania klubu i ułatwiało pozyskiwanie pieniędzy.

Prezesami klubu chronologicznie byli: Barłóg Kazimierz – 1993-96 oraz 2002-2011, Szcześniewicz Anna 1996-1999, Jankowski Wiesław 1999-2002, Hawrylak Robert 2011-dziś.

Trenerzy i instruktorzy prowadzący zespół Sparty w okresie 1993-2017: Ewa Barłóg, Edyta Zimoch (z d. Bartosińska), Sylwia Włodarczyk (z d. Hajdamowicz), Agnieszka Stróż, Emilia Kuźnicka, Teresa Kalita, Dorota Pudło, Halina Kruk, Elżbieta Kaluta, Agnieszka Płocińska-Bilon, Agnieszka Zukier (z d. Kwiecień), Leszek Banaszczyk, Andrzej Gornow, Robert Siegel, Wiesław Kawecki, Paweł Zborowski, Robert Hawrylak, Łukasz Barłóg, Kazimierz Barłóg.

Całokształt pracy podsumowują wymierne rezultaty statystyczne – warto o niektórych wspomnieć: – w ligach centralnych piłki ręcznej Polski grało ponad 350 zawodniczek Sparty, – extra klasa – 3; Natalia Szyszkiewicz (także ok 100 meczy w reprezentacji Polski seniorek); Katarzyna Matyja, Anna Pierzchała, – I liga (18 zawodniczek), – II liga – ok, 330 dziewczyn z Gubina; – siedmiokrotnie zespoły Sparty uczestniczyły w finałach mistrzostw Polski – 4 miejsce w Kielcach juniorów młodszych, trener R. Siegiel, (najwyższa lokata); 18 razy drużyny młodzieżowe klubu walczyły w półfinałach mistrzostw Polski i około 35 w ćwierćfinałach;

– od ponad 20 lat klub zajmuje I-II miejsce w województwie lubuskim i od XX do XXX miejsca w Polsce we współzawodnictwie ogólnopolskim sportu dzieci i młodzieży w piłce ręcznej.

W całym ogromnym organizacyjnym życiu Sparty  w minionym ćwierćwieczu należałoby chociaż wspomnieć o zdecydowanie większej liczbie osób. Ale o tym w przygotowanej monografii piłki ręcznej na jubileusz 25-lecia Sparty lub 100-lecia (2023 r) handballu w naszym Euromieście.

Vademecum gubinianina cz. 37

MKP „Carina” Gubin

Fotografia z 2016 roku. Prezes klubu  Roman Fiedorowicz (pierwszy z prawej), trener i zawodnicy.

W 1960 roku na bazie Gubińskich Zakładów Obuwia powstał Klub Sportowy „Nysa” (boisko przy ul. Budziszyńskiej). Od 1966 roku klub występował pod szyldem „Granica”, a w 1972 walne zgromadzenie członków podjęło uchwałę o zmianie jego nazwy na Międzyzakładowy Klub Sportowy „Carina”, który w 1987 roku zdobył puchar okręgu, a w sezonie 1991/1992 – mistrzostwo klasy okręgowej. W 1998 roku „Carina” zajęła 3. miejsce w IV lidze, co do tej pory pozostaje najlepszym osiągnięciem. Później gubinianie występowali jeszcze pod nazwą CWLKS (Cywilno-Wojskowo-Ludowy Klub Sportowy), jednak kilkanaście lat temu zdecydowano się na powrót do obecnego nazewnictwa.

Obecnie Carina gra w zielonogórskiej lidze okręgowej. Od lat piłkarze, działacze i kibice marzą o powrocie do IV ligi. W sezonie 2016/2017 postawiono na rewolucję. Nowy trener, nowa, silna drużyna, która zakończyła rundę jesienną na drugim miejscu. Niestety rozgrywki te zakończył się porażką. Włodarze MKP nie zrazili się jednak niepowodzeniem i wzmocnili zespół doświadczonymi piłkarzami, mającymi za sobą występy w ekstraklasie, a nawet epizod w reprezentacji Polski! W klubie pojawił się również nowy szkoleniowiec (Sylwester Buczyński), który w przeszłości pracował w drugiej lidze. Nikt sobie nie wyobraża, by w czerwcu 2018 roku, w Gubinie nie było fety z okazji awansu do wyższej klasy rozgrywkowej. Pierwsza część rozgrywek poszła zgodnie z planem. „Carina” jest liderem i pewnie zmierza do czwartej ligi. Zdaniem Andrzeja Iwanickiego – głównego sponsora – awans jest priorytetem.

Vademecum gubinianina cz. 36

Kluby sportowe

Wiosną 1946 powstał Klub Sportowy „Pionier”. Jego założycielami byli kolejarze. Zarząd stanowili pracownicy Polskich Kolei Państwowych, a gracze rekrutowali się spośród kolejarzy i mieszkańców Gubina. Klub ten początkowo przyjął nazwę Kolejowy Klub Gubina. Z chwilą zarejestrowania go w Poznańskim Okręgowym Związku Piłki Nożnej jesienią 1946, nazwa Klubu brzmiała Kolejowy Klub Sportowy „Pionier” w Gubinie. W 1949 większość kolejarzy-zawodników i działaczy odeszła z Gubina, pozostali zawodnicy nie kolejarze przenieśli się do Klubu Sportowego „Gwardia”.

W 1946 roku w Gubinie zorganizowane zostało Milicyjne Koło Sportowe, które po kilku miesiącach działania rozwiązało się. Dorobek, choć bardzo skromny, przejął Klub Sportowy „Gwardia”.

Klub Sportowy „Gwardia” zarejestrowany był w Okręgowym Związku Piłki Nożnej w Poznaniu, a od 1950 roku w Zielonej Górze i brał udział w rozgrywkach w klasie A. Boiskiem macierzystym był stadion przy ul. Sportowej. Klub ten rozwiązał się w 1955 roku.

Także wiosną 1946 roku grupa aktywistów sportowych założyła Koło Sportowe „Orlęta”. W roku 1950 zawodnicy przeszli do Ludowego Zespołu Sportowego przy Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” 10 listopada 1950 roku przy Liceum Ogólnokształcącym w Gubinie powstaje Szkolne Koło Sportowe „Błyskawica”. Działa działały w nim dwie sekcje: koszykówki i siatkówki. Podczas zjazdu absolwentów Liceum w 1956 r. zostaje zmieniona nazwa na SKS Chrobry.

1965 rok. Zawodnicy KS „Nysa”. Pierwszy z lewej kierownik Kazimierz Zimny.

Jesienią 1950 roku powstał Klub Sportowy „Spójnia”. Opiekę nad nim sprawowały Związki Zawodowe przy Państwowych Zakładach Zbożowych, a następnie przy Spółdzielni Remontowo-Budowlanej „Nowa Era”. Od 1954 roku klub występował pod nazwą „Sparta”. Istniały przy nim sekcje: piłki nożnej, koszykówki i sekcja bokserska. W lutym 1957 roku przeorganizował się na Cywilno-Wojskowy Klub Sportowy „Polonia” działający przy Gubińskich Zakładach Obuwia i Odzieży. Niedowład organizacyjny spowodował ograniczenie działalności klubu i w 1962 roku został przemianowany na koło sportowe „Gubinianka”, który w sezonie piłkarskim 1963/1964 awansował do rozgrywek centralnych.

W latach 1947-1950 działał Klub Sportowy „Ogniwo”. Klub prowadził trzy sekcje: kolarską, piłki siatkowej i tenisa stołowego.

W 1960 roku na bazie Gubińskich Zakładów Obuwia powstał Klub Sportowy „Nysa” (boisko przy ul. Budziszyńskiej). W 1966 roku klub przyjął nazwę „Granica”. W 1972 walne zgromadzenie członków podjęło uchwałę o zmianie jego nazwy na Międzyzakładowy Klub Sportowy „Carina”.

Zdrowie mężczyzn - spotkanie z przyjaciółmi jest dobre dla zdrowia

Wszyscy mężczyźni oczekują: dochodzenie przeprowadzone przez Uniwersytet w Oxfordzie wykazało, że dobre samopoczucie mężczyzn znacznie poprawia się, gdy spotykają się z przyjaciółmi przynajmniej dwa razy w tygodniu. Ważne jest, aby odbyło się spotkanie, w którym coś zostało zrobione. Promuje to ogromne możliwości zdrowotne mężczyzn.

Według raportu mężczyźni, którzy utrzymują grupę społeczną, są zdrowsi, szybciej reagują na choroby i są bardziej hojni. Niestety, większość mężczyzn nie zdoła zrobić tego zdrowia mężczyzn, a tym samym spotkać się ze swoimi przyjaciółmi, więc tylko tydzień z przyjaciółmi. To nie jest duża grupa przyjaciół, ale regularność spotkań.

Jednak spotkanie zdrowotne mężczyzn powinno składać się z maksymalnie 5 osób. Więzi społeczne z kolegami mogą być ukształtowane przez kilka świetnych działań, które wzmacniają grupę i sprawiają, że nasi ludzie są szczęśliwi! Działania mogą się różnić od sportu zespołowego po proste "pijąc piwo", a to tylko dwa razy w tygodniu. Ważne jest również dla zdrowia mężczyzn, że zaangażowanych jest 4 lub 5 najbliższych i najważniejszych przyjaciół. Tak drodzy mężczyźni, wychodzisz i spotykaj się z przyjaciółmi, to zdrowe dla ciebie!

Kde koupit Viagra levné | Szildenafil citráttal kapcsolatos tapasztalatok | Sildenafil dejstva | Jak kupić Viagra online