„Noc Muzeów” w Guben

Kolejna „Noc Muzeów” za nami

Już 16 raz Muzeum Miasta i Przemysłu w Guben wspólnie ze Stowarzyszeniem Przyjaciół Ziemi Gubińskiej, tradycyjnie we wrześniu, zorganizowali Noc Muzeów. Tym razem tematem przewodnim była „Wojna i pokój – sceny z sąsiedztwa”. Wystawa czasowa obrazowała życie codzienne w kuchni w czasach wojny i pokoju. Po jej zwiedzeniu uczestnicy spotkania wysłuchali wspomnień z życia kuchennego, wyposażenia kuchni, gotowanych potraw które przedstawił Jerzy Czabator obrazując kuchnię na Kresach Rzeczpospolitej (dziś Białoruś). Sztućce drewniane, proste i prymitywne narzędzia kuchenne, drewniane miski – obraz kuchni polskiej na wschodzie podczas drugiej wojny światowej. Zgoła inny obraz kuchni przedstawiła mieszkanka Guben. Wszak te dwie kuchnie dzieliła odległość prawie 1000 kilometrów. Zaplanowano i zrealizowano degustację potraw: smakowano gubener plenze i prawie identyczne, choć nieco inne w smaku, polskie naleśniki, także soliankę.

Wycieczka z Guben

Kolejna wycieczka gościła w Izbie Muzealnej SPZG. Tym razem w sobotnie popołudnie zajrzeli tu miłośnicy zabytkowych pojazdów militarnych z Guben, Cootbus, Bautzen i Ludwigsfelde. Na placu przed muzeum stanęły dwa hamery, dwa chevrolety, uaz i jeep M38. Właściciele podziwiali przede wszystkim Izbę Wojskową – wiadomo – zainteresowani militariami. Następnie kolumna pojazdów – wzbudzając zrozumiałe zainteresowanie – skierowała się do kompleksu koszarowego przy ulicy Wyzwolenia. Samochody wjechały na teren koszar – wcześniej nie do pomyślenia, a pasażerowie wysłuchali prelekcji o historii koszar od 1935 roku do czasu, kiedy Wojsko Polskie w 1998 roku koszary opuściło. Wycieczka zakończyła się na Górze Śmierci w miejscu, gdzie przed laty stała Wieża Bismarcka.

Biuletyn SPZG Nr 3 (50) wrzesień 2020

Jubileuszowy 50.

50 numerów temu (2008) zrodził się pomysł na wydawanie biuletynu. Zrodził się z potrzeby. Najczęściej to ona bywa matką wynalazku. I choć biuletyn wynalazkiem nie jest, to potrzeba taka była. A, że czas płynie szybko, ani się obejrzeć, „dojechaliśmy” do 50 numeru biuletynu SPZG „Gubin i Okolice”. Przyjmując, że każdy numer ma 80 stron formatu A5, łatwo policzyć, że zapisano 4000 stron ciekawych tekstów o naszym mieście. Co przynosi numer jubileuszowy? Przede wszystkim inny kolor okładki. I choć to mało ważne, łatwiej będzie szukać: do 50 numeru zielone, potem (chyba? 50 kolejnych – szare). W ostatnim numerze zapiski (dla historii) z ostatnich prezydenckich wyborów, także z jubileuszu 30-lecia nowej samorządności. Urszula Kondracik podjęła się zebrania informacji wszelakich o gubińskich weterynarzach, Edmund Rodziewicz przypomniał warsztat prawie zapomniany, dla młodych mieszkańców nieznany, mianowicie Cukiernia Wachowskiego. Choć po gubińskiej „metalówce” prawie nie pozostał ślad, Jerzy Czabator przypomina kiedy, jak i po co powstała przed laty „łopaciarnia” – bo tak kiedyś ten zakład pracy nazywano. 25 lat temu powstała zasłużona dla lokalnej społeczności organizacja Stowarzyszenie Pionierów Gubina. O tym jubileuszu pisze Kazimiera Kędzierska, a dyrektor Gubińskiego Domu Kultury w kolejnym odcinku przypomina jak kulturą „rządziła” Danuta Kaczmarek. O rozwoju przestrzennym Gubina w XX wieku pisze obszernie Zenon Pilarczyk, a Zygfryd Gwizdalski przypomina jak wyglądało miasto na przełomie XIX i XX wieku. Czy ktoś pamięta tartak i młyn wodny w Wałowicach? Jeżeli nie, to wspomina o tym Adolf Leda, zaś Tadeusz Raut wyjaśnia skąd wziął się „gaj hańby” na peryferiach Gubina. Zachęcamy do lektury. Biuletyn do nabycia w biurze SPZG ul. 3 Maja 2 tel. 68 455 81 62 lub na parterze w sklepie „Seba”. Do numeru 50 – bonus w postaci najnowszej mapy Gubina wydanej w sierpniu przez Urząd Miejski. (sp)

Vademecum gubinianina cz. 41

Międzyszkolny Klub Sportowy AQUATIC

*Mistrzostwa Europy INAS-FID w Pływaniu, Loano (Włochy) 2010. Od lewej: Marcin Dobrowolski, Ziemowit Patek, Tomasz Bojanowski (Police)*

Przy Zespole Szkół Ogólnokształcących w Gubinie powstał w listopadzie 2000 r. Pierwszym prezesem została Anna Szcześniewicz. W kolejnej kadencji na prezesa zarządu wybrano Ryszarda Magnowskiego – ojca utytułowanej zawodniczki klubu, który pełni tę funkcję do dnia dzisiejszego. Zawodnicy klubu startowali w zawodach pływackich w ramach Polskiego Związku Pływackiego zdobywając wielokrotnie medale w Mistrzostwach Okręgu Lubuskiego (m.in. Maria Magnowska, Radosław Boratczuk, Łukasz Wieja). Z powodzeniem uczestniczyli w zmaganiach Polskiego Związku Pięcioboju Nowoczesnego zdobywając szereg medali w Pucharze Polski w dwu- i trójboju (m.in. Maria Magnowska, Radosław Boratczuk, Michał Nadara). Kilkukrotnie stawali na najwyższym podium w Mistrzostwach Województwa Lubuskiego w Ratownictwie Wodnym (m.in. Marcin Dobrowolski, Tomasz i Kamil Świerczyńscy, Radosław Boratczuk). Największe osiągnięcia to medale Mistrzostw Świata i wielokrotne złote medale Mistrzostw Europy INAS-FID Marcina Dobrowolskiego, który od 1999 do 2010 roku z każdych Mistrzostw Polski wracał z kompletem złotych medali i wielokrotnie poprawiał rekordy kraju w paraolimpijskiej grupie S-14, a Ziemowit Patek dwukrotnie prowadził Kadrę Narodową w tej grupie. Klub od początku działalności prowadził treningi integracyjne z zawodnikami Olimpiad Specjalnych Polska. W tej grupie podopieczni trenera Ziemowita Patka od wielu lat przodują w zawodach szczebla regionalnego i zawodach ogólnopolskich, a także reprezentowali kraj na zawodach europejskich (Marcin Dobrowolski, Marcin Ratajczak, Paweł Krupiński, Dawid Eret).

Priorytetem kluby jest szkolenie dzieci i młodzieży. W pewnym okresie pod okiem czterech trenerów (Ziemowit Patek, Robert Woszak, Jacek Czerepko, Marcin Sokalski) trenowało ponad 150 zawodników. Do cyklicznie organizowanych imprez należą: Rodzinne Mistrzostwa Gubina w Pływaniu, Mikołajkowe Zawody Pływackie, Mistrzostwa Gubina w Dwuboju Nowoczesnym, Mistrzostwa Gubina w Ratownictwie Wodnym Szkół Podstawowych, 24-godzinne Maratony Pływackie (najlepszy zawodnik – Jakub Stopa przepłynął w ciągu doby 40km), zawody strzeleckie.

Obecnie zajęcia prowadzą Robert Woszak i Ziemowit Patek.

Mołdawianie w SPZG

Pomimo, że od zakończenia II wojny światowej upłynęło 75 lat, trwają poszukiwania bliskich. Do Izby Muzealnej SPZG zawitali w takiej sprawie ciekawi goście. A kto? Mołdawianie. Starsza pani z synem. Ona obecnie mieszka we Włoszech, syn w Monachium, córka w Pradze. Pani poszukuje brata męża Mikołaja Siemionowicza RUSU, urodzonego w 1926 roku w Mołdawii, a poległego 26 lutego 1945 roku w Sadzarzewicach k/ Gubina. Był żołnierzem 287 Dywizji Piechoty wchodzącej w skład I Frontu Ukraińskiego. Wiedzą dużo, ale za mało by zlokalizować miejsce pochówku. Nie pierwszy raz podjął się tego Jerzy Czbator, który pomógł wielu rodzinom radzieckich żołnierzy odszukać miejsce spoczynku. Może i tym razem uda się. A może ktoś z Państwa pomoże?

Sidebar