Cmentarze gubińskie

 

Przed wojną funkcjonował Alter Friedhof przy ul. Królewskiej (dziś pozostało tam jeszcze sporo grobów, o większość już nikt nie dba), założony w 1660 i czynny do 1869 roku. W zachodniej części miasta cmentarz znajdował się na Alt Sprucke. We wschodniej części miasta był największy cmentarz – Cmentarz Wschodni (Ostfriedhof). Cmentarz został otwarty 17 kwietnia 1869 roku. Wtedy jako pierwszy został pochowany tu inwalida Kalisch. Na południowo-wschodnim krańcu znajdowało się krematorium. Tu do końca II wojny światowej chowano zmarłych mieszkańców miasta. Po wojnie cmentarz nazwano Cmentarzem Komunalnym – zarządcą został samorząd miejski. Do roku 1955 pierwsze powojenne pochówki odbywały się na nieczynnym cmentarzu przy ul. Królewskiej. Później rozpoczęto pochówki na cmentarzu przy ul. Lubelskiej. Zmarłych chowano w miejsce poprzednich grobów, zaś stare pomniki przechodziły różne koleje losu, często rabowane służyły jako nowe nagrobki, ale też miały zgoła inne, dziś niezrozumiałe przeznaczenie.

                                                                    W 2006 roku mieszkańcy Guben ufundowali tablicę pamiątkową z treścią: „Ihr seid nicht vergessen” – „Nie zapomnieliśmy was” – poświęconą swoim rodakom, pochowanym niegdyś na tym cmentarzu. Tablica stoi blisko wejścia od ul. Cmentarnej.
W 2004 r. na cmentarz przeniesiono szczątki żołnierzy-saperów poległych podczas rozminowania miasta. Do tej pory spoczywały one na cmentarzu przy ul. Królewskiej. Zbiorowa mogiła żołnierzy znajduje się w pobliżu wejścia głównego. Obok postawiono także tablicę „WSZYSTKIM TYM, KTÓRZY SWOJE ŻYCIE POŚWIĘCILI ZA WOLNOŚĆ I NIEPODLEGŁOŚĆ OJCZYZNY”, ufundowaną przez władze miasta w 1994 r., która przez wiele lat wisiała na murze ruin fary. Również blisko wejścia głównego znajduje się pamiątkowa tablica ufundowana przez Związek Sybiraków.  
Przez prawie 60 lat na cmentarzu miejsce wiecznego spoczynku znalazło ponad 9000 gubinian, wśród nich wielu zasłużonych i   powszechnie znanych mieszkańców miasta.