Karate w Gubinie datuje swój początek na rok 1980 kiedy to Bogusław Surowiec, żołnierz zawodowy, rozpoczął prowadzenie zajęć w Gubińskim Domu Kultury wraz z Krzysztofem Dubielem i Piotrem Krawczykiem, którzy trenując od 1978 roku do 1980 roku w Zielonogórskim Klubie Sportowym Karate w Zielonej Górze (zajęcia prowadzili Łukaszewicz, Mańka, Staniszewski, Rój, Makowski) zaliczyli pierwsze egzaminy na stopnie szkoleniowe kyu. Fascynacją sztukami walki zarazili się również Andrzej Downar (aktualnie na stałe mieszkającym w Kanadzie) i Leszek Linda uczący się w Zielonej Górze, a trenujący w Zielonogórskim Klubie Sportowym Karate (pierwszym klubie sportowym zarejestrowanym w Polsce).
W 1984 roku Krzysztof Dubiel ogłosił nabór do sekcji karate (filia ZKS Karate w Zielonej Górze), która rozpoczęła działalność przy Gubińskim Domu Kultury. Na zapisy przyszła 1 osoba, ale po miesiącu sekcja liczyła już 100 osób oddanych treningowi karate kyokushin.
Po wieloletniej współpracy z ZKS Karate (1984 – 1994) rok z inicjatywy sempai Krzysztofa Dubiela powołany zostaje do życia Gubiński Klub Kyokushin Karate, który rozpoczął swoją działalność w sierpniu 1994 roku. Prezesem wybrano Krzysztofa Dubiela, a dyrektorem został Andrzej Biliński.
Zajęcia przez shihan prowadzone są w Gubinie nieprzerwalnie od 1984 r. (33 lat), Obecnie w klubie trenuje 40 osób, zajęcia odbywają się w sali gimnastycznej szkoły przy ul. Racławickiej 2.
Zespół drugoligowej Sparty Gubin w 2016 roku, w strojach z logo „Tekra”
Pierwsze adnotacja wiążące się z nazwą „Sparta” pochodzą z roku 1950 i dotyczą klubu piłkarskiego, którego pełna nazwa to „Sparta – Spójnia”. Od 1954 roku nazwa zmieniła się na jednoczłonową – „Sparta” i skupiała najlepszych piłkarzy nożnych w województwie. W roku 1957 KS „Sparta” przeorganizował się w Cywilno-Wojskowy Klub Sportowy „Polonia” i tu o „Sparcie” wszelkie ślady zaniknęły.
W 1976 roku powstał Szkolny Klub Sportowy przy Zespole Szkół Zawodowych. Opiekunem wówczas był Wojciech Jans. W latach 80. z piłkarkami ręcznymi pracowali także Mirosława i Andrzej Gornow, Barbara Steuer, Ireneusz Szmit ówczesne zespoły kobiece piłki ręcznej uczestniczyły pod nazwą klubu „Carina” Od jesieni 1988 SKS przy ZSZ ukierunkował się tylko na szkolenie w zakresie piłki ręcznej dziewcząt i chłopców oraz lekkoatletyki, a szkoleniem młodzieży zajęli się Ewa i Kazimierz Barłogowie, którzy w tymże roku rozpoczęli pracę w tej szkole. Jesienią 1988 roku w wyniku konkursu wewnątrzszkolnego przyjęto nazwę SKS SPARTA przy ZSZ.
Przełom jakościowo-organizacyjny w gubińskim handballu nastąpił w kwietniu 1993 roku, kiedy to powołano do życia jednosekcyjne Gubińskie Towarzystwo Sportowe „Sparta”. Inicjatorami projektu było małżeństwo Ewa i Kazimierz Barłóg wraz z pracownikami ZSZ oraz rodzicami trenujących zawodniczek. W okresie 25 lat istnienia „Sparty” zaszły dwie zmiany w nazwie: do Gubińskiego Towarzystwa Sportowego (od 1993 r.) dołożony został wyraz „Ludowe (GLTS – od roku 2001), w roku 2005 wymieniono „Ludowe” na „Międzyszkolne” (GMTS), Było to spowodowane sposobem finansowania klubu i ułatwiało pozyskiwanie pieniędzy.
Prezesami klubu chronologicznie byli: Barłóg Kazimierz – 1993-96 oraz 2002-2011, Szcześniewicz Anna 1996-1999, Jankowski Wiesław 1999-2002, Hawrylak Robert 2011-dziś.
Trenerzy i instruktorzy prowadzący zespół Sparty w okresie 1993-2017: Ewa Barłóg, Edyta Zimoch (z d. Bartosińska), Sylwia Włodarczyk (z d. Hajdamowicz), Agnieszka Stróż, Emilia Kuźnicka, Teresa Kalita, Dorota Pudło, Halina Kruk, Elżbieta Kaluta, Agnieszka Płocińska-Bilon, Agnieszka Zukier (z d. Kwiecień), Leszek Banaszczyk, Andrzej Gornow, Robert Siegel, Wiesław Kawecki, Paweł Zborowski, Robert Hawrylak, Łukasz Barłóg, Kazimierz Barłóg.
Całokształt pracy podsumowują wymierne rezultaty statystyczne – warto o niektórych wspomnieć: – w ligach centralnych piłki ręcznej Polski grało ponad 350 zawodniczek Sparty, – extra klasa – 3; Natalia Szyszkiewicz (także ok 100 meczy w reprezentacji Polski seniorek); Katarzyna Matyja, Anna Pierzchała, – I liga (18 zawodniczek), – II liga – ok, 330 dziewczyn z Gubina; – siedmiokrotnie zespoły Sparty uczestniczyły w finałach mistrzostw Polski – 4 miejsce w Kielcach juniorów młodszych, trener R. Siegiel, (najwyższa lokata); 18 razy drużyny młodzieżowe klubu walczyły w półfinałach mistrzostw Polski i około 35 w ćwierćfinałach;
– od ponad 20 lat klub zajmuje I-II miejsce w województwie lubuskim i od XX do XXX miejsca w Polsce we współzawodnictwie ogólnopolskim sportu dzieci i młodzieży w piłce ręcznej.
W całym ogromnym organizacyjnym życiu Sparty w minionym ćwierćwieczu należałoby chociaż wspomnieć o zdecydowanie większej liczbie osób. Ale o tym w przygotowanej monografii piłki ręcznej na jubileusz 25-lecia Sparty lub 100-lecia (2023 r) handballu w naszym Euromieście.
Fotografia z 2016 roku. Prezes klubu Roman Fiedorowicz (pierwszy z prawej), trener i zawodnicy.
W 1960 roku na bazie Gubińskich Zakładów Obuwia powstał Klub Sportowy „Nysa” (boisko przy ul. Budziszyńskiej). Od 1966 roku klub występował pod szyldem „Granica”, a w 1972 walne zgromadzenie członków podjęło uchwałę o zmianie jego nazwy na Międzyzakładowy Klub Sportowy „Carina”, który w 1987 roku zdobył puchar okręgu, a w sezonie 1991/1992 – mistrzostwo klasy okręgowej. W 1998 roku „Carina” zajęła 3. miejsce w IV lidze, co do tej pory pozostaje najlepszym osiągnięciem. Później gubinianie występowali jeszcze pod nazwą CWLKS (Cywilno-Wojskowo-Ludowy Klub Sportowy), jednak kilkanaście lat temu zdecydowano się na powrót do obecnego nazewnictwa.
Obecnie Carina gra w zielonogórskiej lidze okręgowej. Od lat piłkarze, działacze i kibice marzą o powrocie do IV ligi. W sezonie 2016/2017 postawiono na rewolucję. Nowy trener, nowa, silna drużyna, która zakończyła rundę jesienną na drugim miejscu. Niestety rozgrywki te zakończył się porażką. Włodarze MKP nie zrazili się jednak niepowodzeniem i wzmocnili zespół doświadczonymi piłkarzami, mającymi za sobą występy w ekstraklasie, a nawet epizod w reprezentacji Polski! W klubie pojawił się również nowy szkoleniowiec (Sylwester Buczyński), który w przeszłości pracował w drugiej lidze. Nikt sobie nie wyobraża, by w czerwcu 2018 roku, w Gubinie nie było fety z okazji awansu do wyższej klasy rozgrywkowej. Pierwsza część rozgrywek poszła zgodnie z planem. „Carina” jest liderem i pewnie zmierza do czwartej ligi. Zdaniem Andrzeja Iwanickiego – głównego sponsora – awans jest priorytetem.
Wiosną 1946 powstał Klub Sportowy „Pionier”. Jego założycielami byli kolejarze. Zarząd stanowili pracownicy Polskich Kolei Państwowych, a gracze rekrutowali się spośród kolejarzy i mieszkańców Gubina. Klub ten początkowo przyjął nazwę Kolejowy Klub Gubina. Z chwilą zarejestrowania go w Poznańskim Okręgowym Związku Piłki Nożnej jesienią 1946, nazwa Klubu brzmiała Kolejowy Klub Sportowy „Pionier” w Gubinie. W 1949 większość kolejarzy-zawodników i działaczy odeszła z Gubina, pozostali zawodnicy nie kolejarze przenieśli się do Klubu Sportowego „Gwardia”.
W 1946 roku w Gubinie zorganizowane zostało Milicyjne Koło Sportowe, które po kilku miesiącach działania rozwiązało się. Dorobek, choć bardzo skromny, przejął Klub Sportowy „Gwardia”.
Klub Sportowy „Gwardia” zarejestrowany był w Okręgowym Związku Piłki Nożnej w Poznaniu, a od 1950 roku w Zielonej Górze i brał udział w rozgrywkach w klasie A. Boiskiem macierzystym był stadion przy ul. Sportowej. Klub ten rozwiązał się w 1955 roku.
Także wiosną 1946 roku grupa aktywistów sportowych założyła Koło Sportowe „Orlęta”. W roku 1950 zawodnicy przeszli do Ludowego Zespołu Sportowego przy Gminnej Spółdzielni „Samopomoc Chłopska” 10 listopada 1950 roku przy Liceum Ogólnokształcącym w Gubinie powstaje Szkolne Koło Sportowe „Błyskawica”. Działa działały w nim dwie sekcje: koszykówki i siatkówki. Podczas zjazdu absolwentów Liceum w 1956 r. zostaje zmieniona nazwa na SKS Chrobry.
1965 rok. Zawodnicy KS „Nysa”. Pierwszy z lewej kierownik Kazimierz Zimny.
Jesienią 1950 roku powstał Klub Sportowy „Spójnia”. Opiekę nad nim sprawowały Związki Zawodowe przy Państwowych Zakładach Zbożowych, a następnie przy Spółdzielni Remontowo-Budowlanej „Nowa Era”. Od 1954 roku klub występował pod nazwą „Sparta”. Istniały przy nim sekcje: piłki nożnej, koszykówki i sekcja bokserska. W lutym 1957 roku przeorganizował się na Cywilno-Wojskowy Klub Sportowy „Polonia” działający przy Gubińskich Zakładach Obuwia i Odzieży. Niedowład organizacyjny spowodował ograniczenie działalności klubu i w 1962 roku został przemianowany na koło sportowe „Gubinianka”, który w sezonie piłkarskim 1963/1964 awansował do rozgrywek centralnych.
W latach 1947-1950 działał Klub Sportowy „Ogniwo”. Klub prowadził trzy sekcje: kolarską, piłki siatkowej i tenisa stołowego.
W 1960 roku na bazie Gubińskich Zakładów Obuwia powstał Klub Sportowy „Nysa” (boisko przy ul. Budziszyńskiej). W 1966 roku klub przyjął nazwę „Granica”. W 1972 walne zgromadzenie członków podjęło uchwałę o zmianie jego nazwy na Międzyzakładowy Klub Sportowy „Carina”.
W Gubinie już w XIII wieku istniała mennica, o której mamy jednak dziś bardzo skąpe informacje. Z niewielu wzmianek dokumentarnych możemy jedynie domniemywać, że w XIII w. była to mennica książęca a w początkach XIV w. – miejska. Bite przez nią monety były prawdopodobnie brakteatami, gdyż ten okres historyczny to w Łużycach epoka brakteatowa, czyli epoka cienkich, jednostronnie bitych denarów tego rodzaju, jakie znaleziono w wykopalisku w Gross Briesen. Prawdopodobnie brakteaty te nosiły godło miejskie, które, jak to z najstarszych pieczęci gubińskich widać, wyobraża trzy baszty obok siebie stojące. W 1621 roku elektor saski udzielił miastu żądanego prawa do bicia najpierw fenigów, czyli denarów, i trzeciaków, czyli 3-denarów, a potem i do bicia groszy, czyli monet wartości 1/24 talara. Kampania mennicza trwała przeszło dwa lata i zostawiła następujące monety: fenigi z 1621, 1622 i bez roku, dwufenigi miedziane z 1621 r., trzeciaki z 1621 r. i 1622 r., grosze z 1622 r. oraz trojaki z 1622r.
Dukat miejski nawiązuje do tradycji i przywileju bicia lokalnej monety. W dzisiejszych czasach nie jest on prawnym środkiem płatniczym, można go porównać do bonu towarowego, za który nabywamy różne produkty i usługi.
W roku 2009 na terenie miasta Gubina przygotowującego się do obchodów zbliżającego się jubileuszu 775-lecia nadania praw miejskich, wszedł do obiegu dukat miejski o nominale 6 Gubinek. Wartość jednego dukata wynosiła 6 złotych. Czas jego obowiązywania, jako miejskiego bonu towarowego, został określony do 31 grudnia 2010 roku. Projekt dukata zaproponował Jerzy Fedro, a inicjatorem i skutecznym realizatorem pomysłu był prezes gubińskich numizmatyków Janusz Andruchowicz. Dukat wyprodukowała Mennica Czeska. 28 sierpnia 2009 roku dukat pojawił się Gubinie. W ciągu niespełna dwóch godzin na placu Jana Pawła II sprzedano całą pulę przewidzianą do sprzedaży w tym miejscu. Dziś monetę można jeszcze nabyć w kilku punktach na terenie miasta, m.in. w księgarni Państwa Kościeszów lub u zegarmistrza Stanisława Kwapicha na ulicy Śląskiej.
Emisja dukata miejskiego była pierwszym takim przedsięwzięciem w Gubinie po zakończeniu wojny i dotychczas się nie powtórzyła.
Zdrowie mężczyzn - spotkanie z przyjaciółmi jest dobre dla zdrowia
Wszyscy mężczyźni oczekują: dochodzenie przeprowadzone przez Uniwersytet w Oxfordzie wykazało, że dobre samopoczucie mężczyzn znacznie poprawia się, gdy spotykają się z przyjaciółmi przynajmniej dwa razy w tygodniu. Ważne jest, aby odbyło się spotkanie, w którym coś zostało zrobione. Promuje to ogromne możliwości zdrowotne mężczyzn.
Według raportu mężczyźni, którzy utrzymują grupę społeczną, są zdrowsi, szybciej reagują na choroby i są bardziej hojni. Niestety, większość mężczyzn nie zdoła zrobić tego zdrowia mężczyzn, a tym samym spotkać się ze swoimi przyjaciółmi, więc tylko tydzień z przyjaciółmi. To nie jest duża grupa przyjaciół, ale regularność spotkań.
Jednak spotkanie zdrowotne mężczyzn powinno składać się z maksymalnie 5 osób. Więzi społeczne z kolegami mogą być ukształtowane przez kilka świetnych działań, które wzmacniają grupę i sprawiają, że nasi ludzie są szczęśliwi! Działania mogą się różnić od sportu zespołowego po proste "pijąc piwo", a to tylko dwa razy w tygodniu. Ważne jest również dla zdrowia mężczyzn, że zaangażowanych jest 4 lub 5 najbliższych i najważniejszych przyjaciół. Tak drodzy mężczyźni, wychodzisz i spotykaj się z przyjaciółmi, to zdrowe dla ciebie!
